- loka
- shut* * *I)f. bolt of a door (hurðarloka); láta loku fyrir hurð, to bolt a door; spretta frá lokunni, láta loku frá hurð, to unbolt a door; margr seilist um hurð til lokunnar, many a man reaches far to get what is near at hand.II)(að), v. to lock, shut (l. hurðina).* * *u, f. a lock (latch); hann rekr aptr hurð ok lætr fyrir loku, Ísl. ii. 135, Fms. vi. 189; lokur ok slagbranda, iv. 299; loka var engi fyrir hurðum, láta lokur frá hurðum, … Auðr lætr loku (lok MS., but loku 114, l. c.) frá hurðu, Gísl. 28–30, Fms. vi. 189, viii. 332, Eg. 601, Lv. 60: the phrase, margr seilisk um hurð til lokunnar, many a man reaches far to catch what is near at hand, (almost answering to the Lat. quod petis hic est), Grett. 107: prop. a peg, Jabel tók búðar-nagla sinn eða loku, ok hamar, Stj. 388, (Judges ii. 21, a nail of the tent.)II. a kind of song, verses running on without division of strophes, lang-loka; urðar-lokur, a warlock song, a charm; for a specimen of a langloka see Snót 72 (Ed. 1850).COMPDS: lokugat, lokulindi, lokurán, lokusveinn, lokuþollr.
An Icelandic-English dictionary. Richard Cleasby and Gudbrand Vigfusson. 1874.